Nederland de komende vier jaar, 2021 – 2024
Het jaar 2021 is al bijna half voorbij. Rekenkundig gezien, blijven er nog zo'n drie en een half jaar over. Ik bedoel de kabinetsperiode 2021-2025. Het was toch 17 maart van dit jaar dat de kiesgerechtigden van Nederland de ‘nieuwe’ leden van de Tweede Kamer (TK) konden kiezen. Wat dagen later was de Tweede Kamer een feit. Het electoraat, de kiesgerechtigden, stemt. Direct daarna volgen wat administratie aangelegenheden en de 'nieuwe' Tweede Kamer is een feit.
Ruim een derde van de kamerleden waren nieuw, zoals dat heet. Die werden al direct voor de leeuwen geworpen met het debat over de kinderopvangaffaire. 17 politieke partijen moesten daarover debatteren. Zij mogen dan allemaal laten horen hoe ze over deze afschuwelijke affaire denken. Tussen de debatten door kunnen individuele kamerleden interrumperen; onderbreken oftewel vragen stellen. Dat zorgde ervoor dat dit debat duurde tot diep in de nacht. Ondertussen is het drama nog steeds niet opgelost. Het volk zelf, vooral hen die het betreft, denken dat een probleem dat al ja. . . ren speelt, binnen een maand kan worden opgelost. Niet alleen de betrokkenen denken dat, maar ook andere delen van de bevolking denken zo. Dat is jammer. Is het nu zo moeilijk om te begrijpen dat een probleem dat al acht jaar speelt, ongeveer dezelfde tijd nodig heeft om het probleem voor 100 procent duidelijk te krijgen en op te lossen. Overigens heb ik tot op heden nog niet gehoord hoeveel fraudeurs er wél zijn vastgesteld. Want? De hele wereld, althans 30 procent, fraudeert. De nieuwe leden van de TK hebben gelijk kennis kunnen maken hoe het allemaal werkt in die Kamer. Misschien zijn er al enkelen die denken ‘mijn God, waar ben ik allemaal aan begonnen’? Maar hoe vergaat het de regering eigenlijk?
Die is nog steeds demissionair. Het laatste betekent dat de hoogstnoodzakelijk lopende zaken worden gedaan of afgewerkt, maar initiatieven voor andere politieke onderwerpen, hoe urgent ook, blijven liggen. Een voorbeeld van een lopende zaak is de corona-pandemie of Covid-19.
Maar het is toch al 2½ maand na 17 maart? Ja, dat is zo. Maar zo ingewikkeld werkt onze democratie. In mijn jongere jaren werd ‘democratie’ uitgelegd als: het volk heeft het voor het zeggen. Of; de macht is aan het volk. Het volk, zo’n 17½ miljoen mensen, wordt vertegenwoordigd door de 150 leden van de Tweede Kamer. Niet de TK, maar de leden van de TK vertegenwoordigen ons. Als de pandemie niet goed is opgelost, dan moet je ook op bezoek bij de leden van de TK. Niet alleen bij het kabinet en al helemaal niet bij Rutte en de Jong. De twee laatsten zijn de woordvoerders van de regering. De T.K., althans de leden vormen de democratie; zij hebben het voor het zeggen. De regering voert uit. Ben je als volksvertegenwoordiger niet tevreden over de regering, dan had je ’aan de bel moeten trekken’. Wat een uitdrukking zeg. Je had, om wat duidelijker te zijn, met je vuist op tafel moeten slaan. Letterlijk! Niet onfatsoenlijk worden. Anders bereik je niets. Zo had het ook gemoeten met de kindertoeslagaffaire. Niet achteraf moeilijk gaan doen!
Maar een nieuwe of opvolgende regering is er nog niet (6 juni). Eerst moet er een meerderheid in de TK worden gevonden. En dat met 17 politieke partijen. 'Veel partijen vraagt veel geduld'. De kiezer weet dat natuurlijk ook. Dat het zo lang duurt zit indirect ook bij de kiezer. Immers, zij stemden op de verkiezingsdag op één van de 32 politieke partijen. Dat probleem wordt na de verkiezingen doorgeschoven naar de TK zelf. Zij mogen er onderling een coalitie van maken; voldoende partijen bij elkaar zoeken die een meerderheid vormen in de Kamer. Daarnaast moet de coalitie ook bereid zijn rekening te houden met de wensen van de oppositie. Want zo hoort dat. Immers; 'de leden van de Tweede Kamer vertegenwoordigen het gehele Nederlandse volk' zegt de Grondwet.
Om het nog ingewikkelder te maken heeft de laatste formateur, mevrouw den Hamer, ruim 20 maatschappelijke instanties uitgenodigd voor een gesprek. Ik meen zelf van 27 instanties die allemaal hun zegje mogen doen. Bedoeld wordt, die allemaal om geld, veel geld, heel veel geld vragen. Die instanties vinden dat allemaal de gewoonste zaak. Het lijkt erop dat het geld nog lang niet op is. Met mijn MUKO-opleiding (Meer Uitgebreid Kleuter Onderwijs) voel ik aan dat wij met z’n allen veel geld zullen moeten gaan (terug)betalen. In de coronaperiode werd en wordt er met geld gesmeten. Wat de overheid de laatste tijd aan geld heeft uitgegeven, is geen goed voorbeeld hoe je als particulier met je inkomen om moet gaan.
Als mevrouw den Hamer is uitgesproken zal zij dat weergeven in een uitgebreid schrijven. Ministers en staatssecretarissen zullen dan gezocht moeten gaan worden. Maar wie wil er nu nog minister of staatssecretaris worden? Je wordt met het beste gemak door de Kamer weggestuurd en door kamerleden voor rotte vis uitgemaakt. Tussen de coalitie in de Kamer en de regering moet eendrachtige samenwerking zijn waarbij rekening gehouden zal moeten worden met de ideeën van de oppositie. Als je dat in ’s landsbelang niet wil, dan is een regering gedoemd te mislukken.
Wie wil er heden ten dage nog een functie als minister of staatssecretaris? Je zadelt de nieuwe ministers of staatssecretarissen op met de vuiltjes die de vorige kabinetten hebben achtergelaten. Ja, zelfs met de vuiltjes die 70 of 400 jaar geleden plaatsvonden. Daarnaast liggen er nogal wat onderwerpen in het verschiet die eigenlijk al opgelost hadden moeten zijn. Want? Regeren is toch vooruitzien?
Soms zijn die onderwerpen niet of nagenoeg niet op te lossen. Zal ik er een paar proberen te noemen?
Criminaliteit, handel in drugs, milieuvervuiling, bevolkingsmentaliteit, bevolkingsdichtheid, de vergrijzing, de multiculturele samenleving, discriminatie, de ongelijkheid in inkomen, de betrouwbaarheid van de regering, het onderwijs, de voedsel- en waterzekerheid, de klimaatverandering.
En waar gaat het niet goed? Bij defensie? (chroom 6, uitrusting en materiaal), Verkeer? (te veel doden en gewonden), Milieu? (lucht- en watervervuiling), Wonen? (te weinig woningen of te veel mensen) Onderwijs? (steeds veranderingen en altijd te weinig financiën), Financiën (belastingdienst), Justitie? (kan het niet aan). Dit rijtje is niet compleet.
Wie wil er nu nog minister of staatssecretaris worden? Ze zullen er wel komen of, zoals ook de nieuwe Tweede Kamer er is gekomen, wordt het weer pappen en nathouden voor 4 jaar zoals dat heet. In het kort komt het erop neer dat de overheid en de Kamerleden de problemen niet aankunnen. Alles is te gecompliceerd geworden. Oorzaak is ook de bevolking zelf. Niet de gehele bevolking. 70 procent is oké en 30 procent ligt dwars, verziekt de boel of wil niet in het gareel lopen. Het laatste is gewoon nodig als je met 17½ miljoen mensen in een kleine staat als Nederland woont.
Op 3 juni, lees ik al een eerste advies van een belangrijk probleem. De directeur van De Nederlandse Bank doet al vandaag een uitspraak om de minister van volkshuisvesting te ontmoedigen. De nieuwe minister 'moet zich vol inzetten om extra huizen te bouwen'. Ja natuurlijk! Dit probleem is echt niet van gisteren. Jammer dat de directeur geen oplossing geeft hoe dat moet. Zo lees ik letterlijk in een ochtendblad:
DEN HAAG - De woningmarkt dreigt volledig in het slot te vallen. Om dat te voorkomen moet een nieuw kabinet vol inzetten op extra bouw van huizen. Ook moet de hypotheekrenteaftrek worden versoberd.
’s-Hertogenbosch, 6 juni 2021
Piet Brugman, www.brugmanpraat.typepad.com
p.a.brugman@gmail.com
Posted by: |