Geachte lezers
De leden van de Tweede Kamer, althans een gedeelte daarvan, willen dat het kabinet een tijdslijn uitzet voor de lange termijn. Zij hebben het dan over een plan-de-campagne voor wat Covid-19 en haar varianten betreft. Hoeveel of welke kamerleden dat hebben gevraagd weet ik niet, maar het lijkt mij een vraag die je gemakkelijker stelt dan beantwoordt. Zeker als het om het Covid-19 virus en zijn varianten gaat. Die kamerleden willen eigenlijk dat het kabinet de vraag beantwoord: Wanneer is de pandemie over en kan iedereen weer als vanouds zijn gang gaan. Als dat zou kunnen? Het lijkt mij duidelijk dat die vraag niet beantwoord kan worden als je hem zo stelt. Zeker als je eens even terugkijkt in de geschiedenis van de virussen. Het zou bijna te mooi zijn als dat wel zou kunnen.
Na een kleine twee jaar, het is eind december 2021 op dit ogenblik, mag wel duidelijk zijn dat én de regering, én de kamerleden, én de deskundige virologen, én het volk deze vraag niet echt kan beantwoorden. ‘Bied ons perspectief’, ‘bied ons toekomst.’ Die vraag heb ik al meermalen gesteld horen worden.
Ook journalisten stelden deze vraag al meerdere keren. Maar? Voor wat het virus en zijn varianten betreft is het eind van de pandemie niet aan te geven en ook niet serieus te voorspellen.
Wie had verwacht dat wij eind december 2021 in een vijfde golf zouden belanden. Niemand! Zelfs de deskundigen niet. En daar hebben wij er veel van is mij intussen wel gebleken. Ik heb overigens nooit geweten dat wij in Nederland zoveel virologen, of welke titel zij dan ook mogen voeren, in Nederland hebben. Wat deden zij allemaal voordat de pandemie uitbrak? Freewheelen?
Niemand onder ons kon in februari 2020 vertellen wanneer het coronavirus voorbij zou zijn. Het gros van het volk dacht: Wij gaan dit even regelen. Mis poes! Het virus zelf regelt het verloop en het einde van de pandemie.
Wel kan je van een regering verlangen aan te geven hoeveel ic-bedden er in de Nederlandse ziekenhuizen moeten zijn. 1000? 1200 of 1500? Zeg het maar. Of toch maar 2000, 3000 of 4000? Lever dan gelijk de rekening en de mensen erbij. Hebben wij, het volk van Nederland, dat er voor over? Ja natuurlijk is dan het antwoord. Wij hebben het toch altijd over het gezegde: De gezondheid is mij alles waard.
Ook kan je van een regering niet verlangen dat half Nederland in de verzorging moet werken. Dat is in zekere zin mogelijk, maar wel gelijk boter bij de vis.
Wel heb ik begrepen dat de regering wil dat een groep échte deskundigen, échte denkers, met elkaar van gedachten wisselen (brainstormen) hoe verder als het coronavirus ons de eerste jaren nog blijft achtervolgen. Ik hoorde zoiets als karnaval houden in de zomer, voetbalcompetitie in de zomer, vakanties in de winter en kerstmis ook maar in de zomer. En werken dan? Dat kan er misschien nog tussen door. Want dat de mens moet werken om te leven, begint langzaam in het ongerede te raken.
Toen de corona uitbrak, begin 2020, las schrijver van deze column uit nieuwsgierigheid meerdere verhalen over de Spaanse griep (1916-1920) en de Russische griep (1889-1890). Twee duidelijke pandemieën. Wereldwijd miljoenen doden. Dat waren geen griepjes zoals wij die de laatste jaren kenden. Die kostten normaal zo’n 2000/3000 doden extra in een winterseizoen. Dat vonden wij acceptabel omdat het veelal gaat om mensen die een zwakkere gezondheid hadden. Maar op dit ogenblik 1000 coronadoden extra in een week is even iets anders. Als dat onze toekomst is, mag daar echt wel over worden nagedacht.
Al ver voor de corona-uitbraak voorspelde viroloog Osterhaus dat er een pandemie aan zat te komen. Hij zei er wel gelijk bij dat hij alleen niet wist wanneer. Hij zei dat niet één keer maar meerdere malen. Maar niemand luisterde naar hem. In februari 2020 zat de kat, het virus, in de gordijnen.
Er waren geen mondkapjes. Waarom niet permanent een grote voorraad op de plank? Discussie over het wel of niet dragen bracht al de eerste verdeeldheid. Pas later kwam het mondkapje. Die zal naar mijn mening ook niet meer weggaan. En nog steeds zijn er mensen die beweren dat mondkapjes het virus niet tegenhouden.
De twee eerst vaccinaties ging ook niet lekker. Iedereen wist of het wel of niet goed was voor de mens. Om verschillende reden lag 27 procent van het volk dwars. Daar zaten best goede reden tussen. Maar ‘de Heer beslist over ons leven’ kon er bij mij niet in. De overheid heeft niet de bevoegdheid om over ons leven te beslissen. Zo zeiden zij. Een gereformeerde vrouw, autodidact theoloog, vertelde mij eens dat de overheid door God is gegeven. “God zij met ons” stond er vroeger op onze gulden. Kortom; God steunt de overheid en de mensen dienen daar vertrouwen in te hebben.
Vervolgens kwamen de grondrechten aan de beurt. Ineens leek het of iedereen het onderwerp ‘grondrechten’ beheersten. Staatsrecht of staatsinrichting is bij het volk niet direct het onderwerp dat hoog staat aangeschreven. Grondrechten al helemaal niet. Terwijl het onderwerp grondrechten bij iedereen op tafel ligt. Ik bedoel dat je op je computer, laptop of smartphone maar ‘grondrechten’ hoeft in te toetsen en je bent zo vier dagen bezig met dit onderwerp. Een niet eenvoudig onderwerp.
Vrijheid van meningsuiting? Ga eens naar Rusland. Daar zijn mensen die maar iets te veel zeggen in de ogen van de overheid en je draait tien jaar de bak ik. Veelal zonder proces of met een schijnproces. Een serieus proces is te veel werk. Geen discussie. Ik, overheid, bepaal! En verder op z’n Brabants Gin gelul! Kijk wat verder over onze grens. Daar liggen voorbeelden ten over als het gaat om het negeren van (internationale) grondrechten.
Echt beste mensen, wees blij dat je in Nederland een overheid hebt die de grondrechten niet met voeten treedt. Het is niet een minister of de regering die uw grondrechten beperkt, maar de door u zelf gekozen (volks)vertegenwoordigers. Want? Grondrechten kunnen over het algemeen ingeperkt worden bij een formele wet; een échte wet. Daar heb je je eigen gekozen volksvertegenwoordigers voor nodig.
Schrijver kreeg op 10 december zijn boosterprik. In feite de derde prik. Het woord ‘boost' gebruik ik nooit. In de Engelse taal komt dit woord veel voor. De boosterprik is in dit verband ‘een stoot extra vaccin toedienen om de bescherming tegen het covid-virus te versnellen’. Je kunt ook zeggen: Een opkikkertje geven, een verhoging geven, een duwtje of zetje in de goede richting geven. Blijkbaar zijn de eerste twee prikken onvoldoende sterk geweest. Daarom de derde (booster)prik.
En toen kwam de omikronvariant. De bescherming tegen de omikron zat nog niet in mijn boosterprik. Dus dacht ik gelijk; dat wordt nog een vierde prik. Op dit ogenblik hoor ik al geluiden over een vijfde prik. Kortom wij zijn nog niet van Covid-19 en zijn varianten af. In juli 2020 zei ik, schrijf 2020 en 2021 maar af en denk al vast aan 2022. Op dit moment, zondag 1 januari 2022, denk ik al aan 2023. Wat zegt u? 2023! Nog niet zo lang geleden, half 2021, heb ik gezegd en geschreven dat de pandemie 3½ jaar gaat duren. Dus tot juli 2024. Vol houden en sterk blijven dus!
Vanaf vandaag gaan we 2022 in. De nieuwe regering treedt op 10 januari aan. Wordt het beter? Ga er maar vanuit dat er niet veel veranderd. Ben je niet wat te somber? Neen, dat denk ik niet. Wij hebben het op vele punten laten liggen. De grote problemen waar we mee te maken hebben of krijgen kunnen wij gewoon niet aan. Ik schreef het al eerder. Daar bedoel ik niet alleen de regering en de volksvertegenwoordigers mee. Ik bedoel iedereen. Ook de mensen kunnen het niet aan. Velen van ons zijn overspannen. Er zijn ook mensen die dwars liggen. Ik schat het op zo’n 30 procent; dieven, vernielers, oplichters, moordenaars, mishandelaars, brandstichters, pinautomaat opblazers, leugenaars, slapjanissen, fraudeurs, illegale uitkeringstrekkers, niet werkers, te veel sporters, vervelende supporters, protesteerders tegen coronamaatregelen, te veel muziekmakers, coronaregels dwarsliggers enzovoort, enzovoort. Dat gaat echt niet veranderen in 2022. Iemand hoor ik zeggen: Je moet sterk zijn. Mens zijn is niet gemakkelijk.
De 70 procent van de mensen die zich aan de regels houden, die positief denken, zich inspannen om het allemaal goed te doen, begrip tonen voor alle moeilijkheden waarin het land zich bevindt, wens ik een gelukkig en een positief voorspoedig 2022.
’s-Hertogenbosch, 1 januari 2022.
Piet Brugman
Posted by: |